Η Γιώτα Κολοβού -πατρικό Ζαγκαβιέρου- γεννήθηκε στην Μεγαλόχαρη Άρτας, αλλά μεγάλωσε και ζει στην Αθήνα. Σπούδασε εικαστικά, αγιογραφία, ζωγραφική και χειροτεχνία, ενώ πολλά έργα της βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές. Όμως, η φαντασία, η τέχνη, η ανάγκη έκφρασης και η αγάπη της για τα παιδιά, την οδήγησαν να σπουδάσει στο Κέντρο Δια Βίου Μάθησης του Υπ. Παιδείας «Harmony And Creativity» και να πάρει το Ανώτερο Δίπλωμα Δημιουργικής Γραφής και τις πιστοποιήσεις στους τομείς : «Βασικές αρχές Γραφής Παραμυθιού», «Παιδική Λογοτεχνία» και «Σύγχρονες Τάσεις και Ρεύματα Γραφής Παραμυθιού». Έτσι, συνδύασε τις δύο τέχνες της και άρχισε να συγγράφει παιδικά βιβλία, να διασκευάζει γνωστά παραμύθια, αλλά και να τα εικονογραφεί. Έχει συμμετάσχει σε πολλούς ποιητικούς και λογοτεχνικούς διαγωνισμούς. Έλαβε έπαινο από τον Όμιλο για την UNESCO Πειραιώς και Νήσων και Ε.Π.Ο.Κ για το ποίημά της «για την επιστροφή των γλυπτών του Παρθενώνα». Έλαβε έπαινο από το σύλλογο ΛΙΝΟΣ Μουσικής Τέχνης και Λόγου για το Χριστουγεννιάτικο παραδοσιακό παραμύθι «Ο Πριόνης και ο Βασταγαιός έσωσαν το δέντρο της γης», το οποίο θα εκδοθεί σε συλλογικό βιβλίο το Δεκέμβριο του 2021. Πολλά έργα της, ζωγραφικής, χειροτεχνίας και ντεκουπάζ, διατέθηκαν για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Συμμετοχές της σε εκθέσεις αγιογραφίας, ζωγραφικής και χειροτεχνίας : 1996 : Έκθεση χειροτεχνίας «ΑΣΤΙΚΟ» ΑΓ. ΣΩΣΤΗ. 2003 : Έκθεση Αγιογραφίας στο Πνευματικό Κέντρο Βάρης. 2004 : Έκθεση Αγιογραφίας στην αίθουσα Ιωνία του Δήμου Βούλας. 2007: Έκθεση Αγιογραφίας της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής, στην Κάντζα. 2007 : Έκθεση Αγιογραφίας στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Βάρης. 2010 : Έκθεση Ζωγραφικής στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Βάρης. 2015 : Έκθεση Ζωγραφικής στο «Γυάλινο κτήριο» στη Βάρκιζα. 2018 : Έκθεση Ζωγραφικής στο «Γυάλινο κτήριο» στη Βάρκιζα. Το Πάσχα του 2021 εκδόθηκε ένα συλλογικό βιβλίο με τίτλο «10 μικρές Πασχαλινές ιστορίες», που περιείχε το παραμύθι της «Το Πάσχα της πασχαλιάς», από τις εκδόσεις Τhe BOOK project. Παράλληλα ασχολείται με την οικογενειακή επιχείρηση, τα τρία της παιδιά και τις δύο λατρεμένες εγγονές της που της δίνουν χαρά και έμπνευση. (Πηγή: "Εκδόσεις Κούρος", 2022)

Η Ζέφη Δαράκη γεννήθηκε το 1939 στην Αθήνα. Εργάστηκε ως γραμματέας στην Οικιστική Σχολή Κ. Δοξιάδη, μεταξύ 1959 - 1964, και, στη συνέχεια, στη βιβλιοθήκη του Δήµου Αθηναίων μεταξύ 1964 - 1967, όταν απολύθηκε από την Χούντα, και πάλι μεταξύ 1974 - 1984, ως βιβλιοθηκάριος. Στο διάστηµα αυτό εξέδωσε τις συλλογές "Εµπλοκή", "Ο κήπος µε τα εγκαύµατα", "Έκλειψη και το ηµικύκλιο αίµα", "Ο άνεµος και τα ρολόγια", "Ο λύκος του µεσονυχτίου", "Τα αόριστα γεγονότα" κ.ά., τις νουβέλες "Μάρθα Σόλγκερ", "Η όνειρος", "Λένα Όλεµ" και "Το παιχνίδι να ονειρεύεσαι", ποίηση για παιδιά. Ακολούθησαν οι συλλογές "Η κρεµασµένη", "Το ιερό κενό", "Κοιµήθηκα η αχάριστη", "Η θλίψη καίει τις σκιές µας", "Το σώµα δίχως αντικλείδι", "Το ακίνητο εν οδύνη", "Ο απέναντι χρόνος", 'Σε ονομάζω θα πει σε χάνω", "Ερήμωνε". Ποίησή της έχει δηµοσιευτεί σε ελληνικά και ξενόγλωσσα περιοδικά. Ποιήµατά της έχουν δηµοσιευτεί στις κυριότερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Από τον ποιητή Tom Nairn µεταφράστηκαν τα βιβλία της : "Το σώµα δίχως αντικλείδι" και το "Ωσάν Λέξεις" (εκδ. Dionyssia Press, 2002). Από την Nadia Myrianova µεταφράστηκε επιλογή του έργου της στα βουλγαρικά (εκδ. Pelikana Alpha Sofia). Η ιστοσελίδα της στο διαδίκτυο είναι: www.zefidaraki.gr.